கடவுளின் பங்கு...

நாத்திகம் தத்துவ நோக்கில் வடநாட்டில் சார்வாகம், நிரீஸ்வர சாங்கியம் எனவும், தமிழகத்தில் உலகாய்தம் (உலகை ஆய்தல்), பூத வாதம் (ஐம்பூதத்து இயற்க்கை) தேகான்மவாதம் எனவும் விதந்தோதப்படும். ஆத்திகம் என்றால் பண்டைய இந்தியாவில் வேதத்தின் தலைமையை ஏற்றுக் கொள்வது என்றே பொருள்.

'கடவுள் இல்லை, இல்லை, இல்லவே இல்லை, கடவுளைக் கற்பித்தவன் முட்டாள்; கடவுளை பரப்பியவன் அயோக்கியன், கடவுளை வணங்குகிறவன் காட்டுமிராண்டி' எனக் கடுமையாகச் சாடுவார் தந்தை பெரியார்.

'அச்சமே கடவுளை உருவாக்குகிறது. அச்சம் இல்லை எனவே கடவுளும் இல்லை' என்பார் ஜே.கிருஷ்ணமூர்த்தி. இரண்டின் சாராம்சமும் சந்திக்கும் புள்ளி அச்சமே. அச்சவுண்ர்வின் தொடர் நீட்சிதான் வழிபாட்டுணர்வு என்கிற மையமே. 'மரண பயத்தில் எழுந்த நம்பிக்கையே சமயம்' என்பார் புதுமைப்பித்தன்.

ஓஷோவோ, 'மானுடத்தின் ஒட்டுமொத்தா எதிரி கடவுளே. நம்மை இந்துவென்றும், முகமதியரென்றும், கிறித்துவ ரென்றும் மத ரீதியாகப் பிரித்தது கடவுள்தானே?' எனக் கேள்வி எழுப்புவார். 'கடவுள் செத்துவட்டார்
என்றறிவித்தார் நீய்ட்ஷே எனும் தத்துவஞானி.

சின்னக்கவலைகள் தனைத் தின்னத் தகாதென தேவியைச் சரண்புகுந்தான் பாரதி 'நித்திய சூன்யமாக இருக்கிறதே, கை கூப்பித் தொழுவதற்கு எதுவுமே இல்லையே' என அல்லடினான் சிறுகதைச் சித்தன் புதுமைப்பித்தான்.

இந்த நித்திய சூன்யம் - இதன் வெற்றிடம் - இதுதான் முக்கியம். ஆண்டவன்மேலே பாரத்தைப் போட்டுவிட்டு அமைதி அடையும் கொடுப்பினை ஆத்திகனுக்கு மட்டுமே வாய்க்கின்றது.

நான் போதிப்பது மதத்தைப் பற்றியல்ல, சமையத்தன்மை குறித்து என்கிற தலைப்பில் ஓஷோ ஒரு நூலே எழுதியுள்ளார்.

மதவெறி என்பது நிராகரித்தாக வேண்டிய ஒன்றே. வறட்டு நாத்திகமோ போதுமானதாக இல்லை. இங்கே சமயத்தன்மை என்பது தவிர்க்க முடியாத தேவையாக நீடிக்கிறது. இத்தேவையின் இன்றியமையாமையே இங்கே கடவுளைத் தீர்மானிப்பதாகி விடுகிறது. இதனாலேயே கடவுள் இன்னும் சாகவில்லை.

[வாழ்வாங்கு வாழும் கலை- பொதிகைச்சித்தர்]

தற்கொலை..! - ?

இன்றைய நூற்றாண்டின் சிந்தனைவாதியான மார்ஸெல், தற்கொலை மட்டுமே பிரச்சனைக்கு வழியெனக் கூறியுள்ளார். வாழ்க்கை அருத்தமற்றது என்றாகிவிடும்போது என்ன தான் மிஞ்சி நிற்கிறது?ஏன் இதனை இழுத்துச் செல்ல வேண்டும்? ஏன் வாழ வேண்டும்?

அருத்தமற்ற இந்த வாழ்க்கையில் சக்கரம் போன்று நீ சுழன்று கொண்டுருக்கிறாய். காலையில் எழுகிறாய், வேலைக்குச் செல்கிறாய், எதோ சம்பாதிக்கிறாய், இரவு வருகிறது, படுக்கைக்குச் செல்கிறாய், கனவு காண்கிறாய், மீண்டும் காலையில் எழுகிறாய்... இவ்வாறு உன் காலச்சக்கரம் சுழல்கிறது. ஆனால் நீ எங்கும் போய் சேர்வதில்லை. கடைசியில் மரணம் வந்து உன்னை ஆட்கொள்கிறது. எனவே இதற்காக ஏன் காத்திருக்க வேண்டும்? தற்கொலை ஏன் செய்து கொள்ளல் கூடாது? இந்த அருத்தமற்ற பொருளை ஏன் அழித்துக் கொள்ளக்கூடாது? இத்தனை கவலைகளையும் இந்த அருத்தமற்ற வாழ்க்கைக்காக ஏன் சுமக்க வேண்டும்? இது வாதத்திற்குரிய ஒரு முடிவு.

[உண்மையை தேட வேண்டியதில்லை]

படித்தது...

"மறந்து விடுதலும் ஓருவகைச் சுதந்திரம்தான்...!"

" ஒருவனை முழுமையாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்றால், அவன் என்ன சொல்கிறான் என்பதைக் கவனிக்காதீர்கள்! அவன் என்ன சொல்லாமல் விட்டுவிட்டான் என்பதைப் பற்றி யோசனை செய்யுங்கள்!"

"எப்போதுமே கவிதை உருவாவதற்க்கு தடைக் கல்லாக இருப்பது சிந்தனை!"

"காதலிக்கும் காதலனுக்கும் இடையே உள்ள ஒரு திரையே காதல்..!"

பாரதி -1

சென்றது மீளாது

சென்றதினி மீளாது மூடரே!நீர்
எப்போதும் சென்றதையே சிந்தை செய்து
கொன்றழிக்கும் கவலையெனும் குழியில் வீழ்ந்து
குமையாதீர்!சென்றதனைக் குறித்தல் வேண்டாம்.
இன்றுபுதி தாய்ப்பிறந்தோம் என்று நீவிர்
எண்ண மதைத் திண்ணமுற இசைத்துக் கொண்டு
தின்றுவிளை யாடியின்புற் றிருந்து வாழ்வீர்;
தீமையெலாம் அழிந்துபோம்,திரும்பி வாரா.

மனத்திற்குக் கட்டளை

பேயா யுழலுஞ் சிறுமனமே!
பேணா யென்சொல் இன்றுமுதல்
நீயா யொன்றும் நாடாதே
நினது தலைவன் யானேகாண்;
தாயாம் சக்தி தாளினிலும்
தரும மெனயான் குறிப்பதிலும்
ஓயா தேநின் றுழைத்திடுவாய்
உரைத்தேன் அடங்கி உய்யுதியால்.

அன்னையை வேண்டுதல்

எண்ணிய முடிதல் வேண்டும்,
நல்லவே எண்ணல் வேண்டும்,
திண்ணிய நெஞ்சம் வேண்டும்,
தெளிந்த நல்லறிவு வேண்டும்,
பண்ணிய பாவமெல்லாம்
பரிதிமுன் பனியே போலே,
நண்ணிய நின்முன் இங்கு
நசித்திட வேண்டும் அன்னாய்!

கவித்துளிகள்..

வேதனை......

கொதியாய் கொதிக்குது இதயம்
விதியின் சதியில் மாட்டியதால்
நித்தம் நித்தம் பல கனவு
முத்தம் தருமா ஒரு வசந்தம்

உலவறிந்த பின் உலகை வெறுத்தேன்
பாவம் என்ற கல்லறைக்குள் பலியானேன்
விதி செல்லும் வேகம் தடுக்கஒரு
கருவியை எங்கெங்கே தேட....?

நீண்டதோர் பயணம் கொள்ளபாதை
முழுவதும் முற்களின் கோலங்கள்.
துடிப்புக்கு புரியவில்லை தினம் தினம் ஏக்கங்கள்
நடிப்பக்கு புரியவில்லை நம்பிக்கையின் உருவங்கள்
பகலில் சிரித்து இரவில் விழியோடு...
செல்லும் நீர்தலையனையை குழிப்பாட்ட
தேடல் கொண்டு தேடேன்
இனி தொலைந்து போன வசந்தத்தை.

சுமை

எரித்திடும் வார்த்தைகளை
சுமப்பதை விட..
என் உடலை
எரித்துவிட்டால்..
இந்தப்பூமிக்கும்..
சுமையில்லாத
சுகமாகிவிடும்

ராகினி,
Germany

பிரம்மசரியம்...

பிரம்மசரியம் இது ஒரு கலை. திருமணம் புரியாமல் இருக்கும் அனைவரும் பிரம்மசரியத்தை கடைப்பிக்கிறார்கள் என்று அர்த்தம் ஆகாது, திருமணம் புரிந்தவர்கள் பிரம்மசரியத்தை கடைப்பிடிக்கலாகது என்றும் அர்த்தமும் ஆகாது. பிரம்மசரியம் என்பது ஒரு ஒழுக்கம். பிரம்மசரியத்திற்கு என்று கடைப்பிடிக்க வேண்டிய லட்சனங்கள் நிறைய உண்டு.

பிரம்மசரியம் என்பது ஒரு சொல் அல்ல அது ஒரு தொடர். பிரம்மசரியம் என்னும் தொடருக்கு கடவுள் தியானம், வேத அத்தியானம், வேத அத்தியானம் செய்பவனது ஒழுக்கம் எனப் பல பொருகள் உண்டு. உபநயன சமஸ்காரம் முடித்துக் கொண்டு, குருகுலத்தில் வசித்துக்கொண்டு வேத அத்தியானம் முதலியவற்றைப் பயில்பவன் முற்காலத்துப் பிரம்மசாரி எனப்பட்டது. அவனது ஒழுக்கம் பிரம்மசரியம் எனப்பட்டது. அவனது ஒழுக்கம் அதிகாலையில் எழுதல், குரு பணிவிடை முதலியனவாகப் பலவாயினும், அவற்றுள் விந்து சம்ரட்சண விரதமே பிரம்மசரியம் என்று சிறப்பித்துச் சொல்லப்பட்டது.(விந்து உடலில் உள்ள ஏழு தாதுக்களில் ஒன்று; ஏழு தாதுக்களில் முக்கியமானது. இரத்தம், விந்து, கொழுப்பு, நரம்பு, உமிழ்நீர், மூளை என்பன ஏழு தாதுக்கள். நாம் உண்ணும் உணவு முதலில் அன்னரசமாகிப் பிறகு மற்ற தாதுக்களால மாறுகிறது. அறுபது துளி இரத்தம் ஒரு விந்துவாகிறது என்று மருந்துவ நூலார் கருந்து.)பிற்காலத்தில் விந்து சம்ரட்சண விரதமே பிரம்மசரியம் என்று பொருள் உருவாகிவட்டது.

பிரம்மசரியம் அதற்கு உண்டான ஒழுக்கங்களையும், நடைமுறையையும் இழந்து விட்டது இன்று. அது ஒரு செய்ய கூடாத காரியங்களில் ஒன்றாக பாவிக்கப்பட்டுள்ளது. பிரம்மசரியம் நல்லொழுக்கங்களின் கூட்டமைப்பு அதில் சில:
காலை சூரியனுக்கு முன் விழித்தெழுதல்
உடற் பயிற்சி செய்தல்
குளிர் நீரில் முழுகுதல்
சந்தியா வந்தனம்
உணவு நியமம்
மாலை, இடுப்பு வரை நீரில் குளித்தல்
காபி, காரம், அதிக புளி, மாமிசம் நீக்கல்
பகலில் உறங்காமை
காலை குளிர் நீர் குடித்தல்
உயர்ந்த நோக்கததோடு கூடிய தொண்டில் மூளையையும் முயற்சியையும் செலுத்துதல்

" தம்மை இகழ்ந்தமை தாம்பொற்ப்ப தன்றிமற்
றெம்மை இகழ்ந்த வினைப்பயத்தால் - உம்மை
எரிவாய் நிரயத்து வீழ்வார்கொள் என்று
பரிவதுஉம் சான்றோர் கடன்."

'பிறர் தம்மை இகழும் போதும், தமக்கு தீங்கு செய்யும் போதும், அவற்றைப் பொற்ப்பதன்றியும், தம்மை இகழ்ந்த பாவத்தால் அவர் துன்பம் அனுபவிக்க நேருமே என்று அவர்பால் இரக்கமும் கொள்வர்.'

சுயம்...

ஜெ. கிருஷ்ணமூர்த்தி அவர்களிடம் இருந்து.....

"எல்லாருமே தங்களுக்காக அழுகிறார்கள்
தங்களுடைய அற்பத்தனமுள்ள
இழிவான சுயத்துக்காக...."

அனுபவமில்லாத மனம் எளிய மனம். அனுபவங்கள் கூடிவிட்டாலோ அது சிக்கல் நிறைந்ததாகி விடுகிறது. ஒவ்வொரு அனுபவமும் மனதில் ஒரு பக்தியை விட்டுச் செல்கிறது. அத்தகைய மனம் மாசற்ற பேரின்பத்தை ஒரு போதும் அறிவதில்லை.

காதல் வயப்பட்டவர் நினைக்கிறார் தன்னுடைய காதலி இல்லாவிட்டால் உற்சாகத்தை இழக்க நேரிடும். மன ஊக்கத்தை இழந்து தனிமையில் வாடும் படி ஆகுமென்று. உண்மையில் காதல் கொள்வதற்கு முன்பே அவையெல்லாம் இருந்திருக்கின்றன. அவற்றையெல்லாம் அவர் அனுபவித்திருக்கிறார். காதல், அது உங்கள் மன வெறுமையைத் தற்காலிகமாய் மூடி மறைக்க உதவுகிறது. ஒரு நபரின் மூலம் தனிமையில் இருந்து நீங்கள் தப்பிகிறீர்கள். உங்கள் செயலை மூடி மறைக்க அந்த நபரைப் பயன்படுத்திகிறீர்கள். உங்களுடைய பிரச்சனை இந்தத் தொடர்பு பற்றிதல்ல. உங்களது மன வெறுமை பற்றியது. தப்புதல் என்பது ஆபத்தானது, காரணம் உங்களுக்கு அன்பு இல்லை. அது வெளியில் இருந்து வந்து உங்களை நிரப்பும் என்று தேடிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள். இந்த அன்பற்ற நிலைதான் உங்களைத் தனிமைத் துயரிலாத்தி விடுகிறது.

துன்பம், குழப்பம், வேதனை என்று எல்லாவற்றையும் கண்டிருந்தும் அறிந்திருந்தும் ஏன் அவற்றை ஏற்கிறோம். ஏன் அவற்றைச் சுமந்து கொண்டு போகிறோம்? இதிலிருந்து விடுபட வேறொருவரின் உதவியை எதிர்பார்க்கிறோமா? இது உள்ளார்ந்த பிரச்சனை, இதில் இன்னொருவர் உதவ முடியாது. நாம் தான் புரிந்து கொள்ளவேண்டும், தகர்த்தெறிய வேண்டும். அதை நாம் செய்யாவிடில் நம்முடைய கல்விக்கும் பட்டங்களுக்கும் அர்த்தமே இல்லை. இவற்றையெல்லாம் அடிப்படையில் நீங்கள் மாற்றாவிடில் உங்களுடைய ஆராய்ச்சி அறிவால் என்ன பயன்??????......

பெண் <=> சக்தி

"வெகுநாளைக்கு முன்பு மொழி நாகரீகம் வருவதற்கு முன்பு, உணவு நாகரீகம் வருவதற்கு முன்பு, உடைகளற்று மனிதர் திரிந்தபொழுது, வெட்கமின்றி விலங்குகளாக அலைந்தபொழுது பெண்தான் ஆளுமை செய்திருக்கிறாள்."

"எப்பொழுதெல்லாம் உயிர் வாழ்தல் கடினமாக இருக்கிறதோ, எப்பொழுதெல்லாம் உயிர் வாழ்தல் பற்றி மிகுந்த அக்கறை தேவைப்படுகிறதோ அப்பொழுது பெண்தான் முன்வந்து நிற்கிறாள். கடினமான விஷயங்களை அவளால்தான் தாங்க முடியும். வலி பொறுக்கவும், பதிலடி கொடுக்கவும் பெண்ணுக்கு இருக்கின்ற வேகம் ஆணுக்கு அப்போதும் இல்லை இப்போதும் இல்லை."

"ஆண் பெண் பேதங்கள் இது பற்றி யோசிக்கிறவர்களுக்கு இல்லாமல், இது ஒரு ஆராய்ச்சி என்று உட்கார்ந்து கொண்டால் உள்ளுக்குள்ளே சக்தி மிகுந்தவர் யார் என்பது நன்றாக புரிந்து போகும்."

"இயங்குவது சக்தி, இயக்கப்படுவது சிவம். இயக்குகிறதற்கு சக்தி என்று பெயர். சக்தி இயங்கி சிவத்தை நகர்த்தி சிவம் நகர சக்தி உருவாகிறது. நகரவைப்பதும் சக்தி - நகர்வதால் ஏற்படும் விளைவும் சக்தி. ஒரு கல் ஆண் - அதற்குள் அதை இறுக்க அந்தத் துகள்களை இறுக்கப்பிடித்து வைத்திருக்கும் சக்தி பெண்."

"அடக்கி வைத்தால் அழிந்து விடுமோ அல்லது சீறி எழுமோ என்று பயந்து அவளை போற்றியும் வைத்தார்கள். அடைக்கப்பட்ட சக்தியை போற்றி வழிபடுவதுதான் சாக்தம். அடங்காத சக்தி முன்பு எந்த வழிபாடும் எடுபடாது. வழிபட வேண்டிய அவசியமில்லை."

இது எல்லாம் "வெகுநாளைக்கு முன்பு மொழி நாகரீகம் வருவதற்கு முன்பு....."

கடவுள் என்பதை ..

கடவுள் என்பதை எளிதில் விளக்கிட முடியாது. எந்த மொழிக்கும் கடவுள் என்கிற விஷயத்தை விளக்கும் பலம் இல்லை. எந்த அனுபவத்தையும் சொல்ல மொழி ஒரு அளவே உபயோகப்படும். அனுபவித்தால்தான் கிரஹித்துக் கொள்ள முடியும். தேன் குடித்த அனுபவம் இரண்டு பேருக்கு இருந்தால் விளக்கி வார்த்தையாக்க முடியாது.

தேன் இனிப்பு பற்றி நான் அனுபவித்திருக்கிறேன். உங்கள் தேன் அனுபவம் எனக்கு புரிகிறது என்று வேண்டுமானால் சொல்லலாம். சாதாரண உணவு விஷயமே மொழியால் பரிமாறப்பட முடியாமல் இருக்க, சூட்சுமத்தில் அறியும் கடவுள் அனுபவம் எப்படி பரிமாற முடியும்??

ஆனால் அப்படி வெளியிடச் செய்த விஷயம் தான் புராணங்கள், இதிகாசங்கள், இன்ன பிற கதைகள். இவை கடவுளை முழுமையாகச் சொல்வன அல்ல. ஆனால் மெல்ல வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுபவை. இருண்ட மனதில் விளக்கேற்றி வைப்பவை.

அந்த கதைகள் கடவுள் அல்ல, கை விளக்குகளே. அந்த விளக்கின் ஒளியால் கடவுளைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.

ராமாயணத்தின் மூலம் ராமர் யார் என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ராமரை நகருக்குள் தேட வேண்டும். கிருஷ்ணர் யார் என்று தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். ராமரும் கிருஷ்ணரும் உதாரணங்கள் தான். நீரில் தோன்றும் நிலவு பிம்பங்கள் தான். கைக்கு எட்டும் தூரத்தில் நிலவு பிம்பம் தெரிந்தாலும். நிலவு வெகுதூரத்தில் இருக்கிறது என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

- எழுத்து சித்தர் ' பாலக்குமாரன்'

படித்ததில் சில..

"நீங்கள் பிறக்கும் பொழுது, மனமற்று , ஒரு யோகியாகவே பிறக்கிறீர்கள், அதேபோல் நீங்கள் இறக்கும் பொழுதும், மனமுற்று, ஒரு யோகியாகவே இறக்க வேண்டும்".

- ஓஷோ.

"100% அன்பு செய்,
100% உதவி செய்,
100% மதிப்பு செய்,
- இவை நீ உன் காதலுனுக்கோ காதலிக்கோ செய்வதை விட, முதலில் உனக்கு நீயே செய்வது எப்படி என்று தெரிந்து கொள். "

- ஸ்ரீ நித்யானந்தர்

"வெற்றியின் இரகசியங்களை வாழ்வின்
ஒவ்வொரு கணமும் கற்றுக் கொடுக்கிறது,
அதைக் கற்றுக் கொள்ள கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்."

- ஸ்ரீ நித்யானந்தர்

பார்க்க வேண்டிய சிவதலங்கள்...

பஞ்சபூத சிவதலங்கள்:

1. காஞ்சிபுரம் - ப்ருத்திவி (நிலம்) ஏகாம்பரேஸ்வரர் ஆலயம்
2. திருவானக்கோயில் - அப்பு (நீர்) ஐம்புகேஸ்வரர் ஆலயம்
3. திருவண்ணாமலை - தேயு (தீ) அருணாசலேஸ்வரர் ஆலயம்
4. திருக்காளத்தி (கான ஹஸ்த்தி)- வாயு (காற்று) கானத்தீஸ்வரர்
5. சிதம்பரம் - (ஆகயம்) நடராஜர்

ஸப்த விடங்கர் * ஸ்தலங்கள்:

1. திருவாரூர் - (தியாகேசர்)
2. திருநள்ளாறு - (தர்ப்பாரண்யேஸ்வரர்) - நாகவிடங்கர் - நள மகாராஜாவுக்கு சனி தோசம் நீங்கிய பதி. (இங்கு சனி பகவானுக்கு சிறப்பு சன்னதி உள்ள்து)
3. நாகப்பட்டிணம் - (நாயாரோகணேஸ்வர்) - சுந்தரவிடங்கர்
4. திருக்காறாயில் - (காரவாசல்) (திருவாரூர் - திருத்துறைப்பூண்டி சாலையில் இருந்து 12 கீமீ) - ஆதிவிடங்கர்
5. திருக்குவளை - (திருவாரூர்- வேதாரண்யம் சாலை) திருக்கோவில் (நாதஸ்வரர்) - அவனிவிடங்கர்
6. திருவாய்மூர் - (திருவாரூர்- வேதாரண்யம் சாலை எட்டு குடி சமீபம்) நீல விடங்கர்
7. வேதாரண்யம் - (திருமறைக்காடு - வேதங்களால் அனேக ஆண்டுகள் அடைக்கப்பட்ட கோயில் கதவு, தேவாரம் பதிகந்தால் திறக்கப்பட்டது) - ஈஸ்வரன் வேதாரண்யர் - புவனிவிடங்கர்

* விடங்கர் - உளியால் செய்யப்படாத எனப் பொருள்.

குட்டி குட்டி கதைகள்

கடிகாரத்துக்கு ஓய்வா?

ஒரு பழைய பண்ணை வீட்டின் வரவேற்பறையில் ஒரு பழைய தாத்தாக் கடிகாரம் - தரையில் நிருத்திவைக்கப் பட்டிருக்கும் பெரிய கடிகார வகை - இருந்தது. நூற்றைம்பது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக ஒரு தடவை கூட தன்னுடைய 'டிக், டிக்' ஓசை நிற்காமல் சரியாக மணி காட்டிக் கொண்டு வந்த கடிகாரம் அது.

ஒவ்வொரு நாளும் விழித்தெழுந்து மாடியிலிருந்து கீழே வந்ததும் அந்த விவசாயி முதல் வேலையாகக் கடிகாரத்திடம் போய் அது சரியாக இருக்கிறதா என்று பார்ப்பார். ஒரு நாள் காலையில் வழக்கம் போல் அவர் வரவேற்பறைக்கு போனபோது கடிகாரம் இவ்வாறு பேசத் தொடங்கியது.

" ஒன்றரை நூற்றாண்டுகளுக்கு மேலாக நான் நிற்காமல் வேலை செய்து கொண்டும் சரியான நேரம் காட்டிக் கொண்டும் வந்திருக்கிறேன். நான் இப்போது களைத்தும் போய் விட்டேன், நான் ஓய்வு பெருவதற்குத் தகுதியுடையவன் ஆகவில்லையா?"

" எனதருமைக் கடிகாரமே, உன்னுடைய முறையீட்டில் நியாயமில்லை, ஒவ்வொரு ' டிக்' குக்கும், பிறகு நீ ஒரு விநாடி ஓய்வெடுத்துக் கொள்வதை மறந்துவிட்டய் போலும்" என்றான் அந்தப் புத்திக் கூர்மையுடைய விவசாயி.

கணநேரம் சிந்தித்துன் பார்துவிட்டுக் கடிகாரம் மீண்டும் முன்போலவே வேலை செய்யத் தொடங்கிவ்ட்டது.

நம்முடைய கடமையிலேயே ஓய்வும் இருக்கிறது !

- ஸ்ரீ அன்னை

மனமது செம்மையானால்...

மனம் என்றால் என்ன என்று உற்று பார்க்கும் போது, மனம் என்பது உடம்புக்குள் இருக்கின்ற உணர்வுகளின் கூட்டமைப்பு. உடம்பில்லாத இடத்தில் மனம் இல்லை. மனம் உடம்போடு தொடர்புடையது. உடம்பு எதோடு தொடர்புடையது என்று ஆராய்ந்தார்கள் ஞானிகள். அது பஞ்ச பூதங்களால் ஆனது. இந்த பஞ்ச பூதங்கள்தான் உடம்பின் இயக்கத்துக்கு காரணம். உடம்பில் ரத்தம், தசை, பிராணனன், கணச்சுடு, வெற்றிடம் இவை அனைத்தும் பஞ்சபூதங்களாக போற்ற படுகின்றன. இந்த ஐந்தும் வேலை செய்வதால்தான் மனம் என்ற ஒன்று உருவாகிறது.

புத்தி தன் அணுக்களில் அனைத்தையும் நியாபகத்தில் வைத்து கொள்ளகிறது. மனம் அந்த நியாபகத்தை தன் திறனுக்கு ஏற்ப கற்பனை செய்கிறது. "மனதின் ஆட்டம்தான் வாழ்க்கை, அதாவது கற்பனைகளின் கூட்டம்தான் வாழ்க்கை" என்பது ஞானிகளின் கறுத்து். இவர் நல்லவர், இவர் கேட்டவர், இந்த வார்த்தை சொன்னால் எனக்கு கோபம் வரும், எனக்கு இது பிடிக்காது, நான் அழகாக இருக்கிறேன் என்பவை அனைத்தும் கற்பனையே.. இந்த மனதின் மாயையில்தான் வாழ்க்கை ஓடுகிறது என்பது அறிந்தோர் வாக்கு. தான் அழகாக இருக்கிறோம், இந்த பெண் தனக்கு வேண்டும். எந்த பெண் அழகு எல்லாரும் ரத்தமும், சதையும் கலந்த மலமூத்திரதாரிகள்தானே? எந்த வாழ்க்கை நிரந்தரம்? எல்லாம் அழியகூடிய ஒன்று தான். எது சந்தோஷம்? எல்லாம் காணாமல் போக வேண்டியது தான். அனைத்தும் மனதின் கற்பனையே.. இருந்தலும் மனம் எதையோ தேடி அலைந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. தான் நினைத்து நடந்து விட்டால் அதை சந்தோஷம் என்று கற்பனை செய்கிறது, நடக்கவில்லையென்றால் துக்கம் என்று கற்பனை செய்கிறது. தான் நினைத்து நடத்து விட்டால், அடுத்து ஒன்றை தேட தொடங்கிவிடுகிறது. இடைவிடாது அலைகிறது. மனம் திருப்தியாவதே இல்லை. இதுவே மனதின் இயல்பாக கருதபடுகிறது. எது மனதின் இயல்போ அதுவே மனிதனின் இயல்பு. மனிதனின் இயல்பு இடைவிடாது சுகத்தை தேடி அலைவது. இதில், மனிதன் இந்த சுகத்தை அடைவதற்கு தன் வாழ்க்கை முழுதும் எப்படியேல்லாம் அவஸ்தை படவேண்டுமோ, எப்படியேல்லாம் அவமானபடவேண்டுமோ அது அனைத்தையும் பட்டுகொண்டே இருக்கிறான்.

இப்படி ஆட்டிப்படைகும் மனதை தன் வசப்படுத்ததான் நமது முன்னோர்கள் பல வழிமுறைகளை கண்டறிந்தார்கள். அதில் ஒன்றுதான் பிராணனை உற்று நோக்குவது, பிராணனை கட்டுப்படுத்துதல். இதற்கென்று ஒரு நியமத்தை ஏற்ப்படுத்தி அதை 'பிராணாயாமம்' என்று அழைத்தார்கள். மனதை வசப்படுத்த இதுவும் ஒரு வழி, இது போல் பல வழிகள் உள்ளன.

பதினென் சித்தர்களில் ஒருவராக கருதப்படும் 'அகத்திய மாமுனி'-யின் பாடல் ஒன்று:

"மனமது செம்மையானால் மந்திரம் செபிக்க வேண்டா
மனமது செம்மையானால் வாயுவைவுயர்த்த வேண்டா
மனமது செம்மையானால் வாசியை நிறுத்த வேண்டா
மனமது செம்மையானால் மந்திரம் செம்மையாமே..."

மனிதன் என்றும் மனதிற்க்கு அடிமையே...

Symbol of 'Ohm'

• The symbol Om, Ohm or Aum is believed to be the sound that was spoken to create the universe and life.
• It is made up of three separate sounds, and saying these together makes Om the ultimate mantra.
• Saying the three sounds together in the right way helps to awaken the inner self, the atman, which is a spark from the divine Brahman. When said in this way, Om is called Pranava, the sacred sound (sacred humming).
• It is the representation of Brahman, who is unreachable and unknowable. By using the symbol (or saying the word), Hindus can approach Brahman in both the mystical and earth-bound planes.
• The symbol has huge significance in Hindu life, appearing everywhere – on temples, on amulets worn by almost everyone and even painted onto the tongue of newborns using honey, to welcome them into life.

Vedas - Quick look....

The Rig Veda:

The Rig Veda is the oldest of the Vedas. All the other Vedas are based upon it and consist to a large degree of various hymns from it. It consists of a thousand such hymns of different seers, each hymn averaging around ten verses. The Rig Veda is the oldest book in Sanskrit or any Indo-European language. Its date is debatable. Many great Yogis and scholars who have understood the astronomical references in the hymns, date the Rig Veda as before 4000 B.C., perhaps as early as 12,000. Modern western scholars tend to date it around 1500 B.C., though recent archeological finds in India (like Dwaraka) now appear to require a much earlier date. While the term Vedic is often given to any layer of the Vedic teachings including the Bhagavad Gita, technically it applies primarily to the Rig Veda.
The Rig Veda is the book of Mantra. It contains the oldest form of all the Sanskrit mantras. It is built around a science of sound which comprehends the meaning and power of each letter. Most aspects of Vedic science like the practice of yoga, meditation, mantra and Ayurveda can be found in the Rig Veda and still use many terms that come from it.

While originally several different versions or rescensions of the Rig Veda were said to exist, only one remains. Its form has been structured in several different ways to guarantee its authenticity and proper preservation through time.

The Sama Veda:

The Sama Veda is the Yoga of Song. It consists of various hymns of the Rig Veda put to a different and more musical chant. Hence the text of the Sama Veda is a reduced version of the Rig Veda.

Its secret is in its musical annotation and rendering. The Sama Veda represents the ecstasy of spiritual knowledge and the power of devotion. The Rig Veda is the word, the Sama Veda is the song or the meaning. The Rig Veda is the knowledge, the Sama Veda its realization. Hence the two always go together like husband and wife. The Rig Veda is the wife and the Sama is the husband.

The Yajur Veda:

The Yajur Veda seen by the outer vision is the Veda of ritual. On an inner level, it sets forth a yogic practice for purifying the mind and awakening the inner consciousness.

Several versions of the Yajur Veda exist, which differ in a number of respects. It was the main Veda used by the priests in ancient India and has much in common with the Egyptian Book of the Dead.

Its deities are the same as the Rig Veda. The purpose of the ritual is to put together and recreate within ourselves the Cosmic Man or Indra. The ritual is to recreate the universe within our own psyche and thereby unite the individual with the universal. Its series of sacrifices culminate in the Atmayajna or the self-sacrifice wherein the ego is offered up to the Divine. While the lesser sacrifices win the lesser worlds, the Self-sacrifice wins all the worlds and gains the greatest gift of immortality.

The Atharva Veda :

The Atharva Veda is the last of the Vedas. It has not always been accepted as a Veda, which are often spoken of as three. It still contains many hymns from the Rig Veda but also has some more popular magic spells which are outside of the strictly ritual-knowledge orientation of the other Vedas.

Like the Rig Veda it is a collection of hymns but of a more diverse character, some very exalted like the Rig Veda others of more common nature. As such it gives us a better idea of the life of common people in Vedic times.

Atharvan is also an important figure in the Zoroastrian religion. Atar is the Persian name for fire and the Atharvan is the fire priest. The deities of the Atharva Veda are also the same as the Rig Veda although Rudra-Shiva assumes a more visible role. The language is a little simpler and less variable in its forms

Stress Management Lesson..

DearFriends,

A lecturer, when explaining stress management to an audience, raised a glass of water and asked, "How heavy is this glass of water?" Answers called out ranged from 20g to 500g. The lecturer replied, "The absolute weight doesn't matter. It depends on how long you try to hold it."
"If I hold it for a minute, that's not a problem. If I hold it for an hour, I'll have an ache in my right arm. If I hold it for a day, you'll have to call an ambulance. In each case, it's the same weight, but the longer I hold it, the heavier it becomes."
He continued, "And that's the way it is with stress management. If we carry our burdens all the time, sooner or later, as the burden becomes increasingly heavy, we won't be able to carry on. As with the glass of water, you have to put it down for a while and rest before holding it again. When we're refreshed, we can carry on with the burden."
"So, before you return home tonight, put the burden of work down. Don't carry it home. You can pick it up tomorrow. Whatever burdens you're carrying now, let them down for a moment if you can. Relax; pick them up later after you've rested. Life is short. Enjoy it!"
And then he shared some ways of dealing with the burdens of life:

• Accept that some days you're the pigeon, and some days you're the statue.
• Always keep your words soft and sweet, just in case you have to eat them.
• Drive carefully. It's not only cars that can be recalled by their maker.
• Never put both feet in your mouth at the same time, because then you won't have a leg to stand on.
• Nobody cares if you can't dance well. Just get up and dance.
• Since it's the early worm that gets eaten by the bird, sleep late.
• The second mouse gets the cheese.
• When everything's coming your way, you're in the wrong lane.
• Birthdays are good for you. The more you have, the longer you live.
• You may be only one person in the world to some people, but to one person, you may be the world.
• We could learn a lot from crayons. Some are sharp, some are pretty and some are dull. Some have weird names, and all are different colors, but they all have to live in the same box.
• A truly happy person is one who can enjoy the scenery on a detour.

Have an awesome day!

A perfect One...

Once upon a time there was a rich King who had four
wives.

He loved the 4th wife the most and adorned her with
rich robes and treated
her to the finest of delicacies. He gave her nothing
but the best.

He also loved the 3rd wife very much and was always
showing her off to
neighboring kingdoms. However, he feared that one day
she would leave him
for another.

He also loved his 2nd wife. She was his confidant and
was always kind,
considerate and patient with him. Whenever the King
faced a problem, he
could confide in her, and she would help him get
through the difficult
times.

The King's 1st wife was a very loyal partner and had
made great
contributions in maintaining his wealth and kingdom.
However, he did not
love the first wife. Although she loved him deeply, he
hardly took notice
of her!

One day, the King fell ill and he knew his time was
short. He thought of
his luxurious life and wondered, I now have four wives
with me, but when
I die, I'll be all alone."

Thus, he asked the 4th wife, "I loved you the most,
endowed you with
the finest clothing and showered great care over you.
Now that I'm dying,
will you follow me and keep me company?"

"No way!", replied the 4th wife, and she walked away
without another
word. Her answer cut like a sharp knife right into his
heart.

The sad King then asked the 3rd wife, "I loved you all
my life. Now
that I'm dying, will you follow me and keep me
company?"
"No!", replied the 3rd wife. "Life is too good! When
you die, I'm going
to remarry!" His heart sank and turned cold.

He then asked the 2nd wife, "I have always turned to
you for help and
you've always been there for me. When I die, will you
follow me and keep
me company?"

"I'm sorry, I can't help you out this time!", replied
the 2nd wife. "At
the very most, I can only walk with you to your
grave." Her answer struck
him like a bolt of lightning, and the King was
devastated.

Then a voice called out: "I'll go with you. I'll
follow you no matter
where you go." The King looked up, and there was his
first wife. She was
very skinny as she suffered from malnutrition and
neglect. Greatly
grieved, the King said, "I should have taken much
better care of you when
I had the chance!"

In truth, we all have the 4 wives in our lives:

Our 4th wife is our body. No matter how much time and
effort we lavish in
making it look good, it will leave us when we die.

Our 3rd wife is our possessions, status and wealth.
When we die, it will
all go to others.

Our 2nd wife is our family and friends. No matter how
much they have been
there for us, the furthest they can stay by us is up
to the grave.

And our 1st wife is our Soul. Often neglected in
pursuit of wealth, power
and pleasures of the world. However, our Soul is the
only thing that will
follow us wherever we go.

Cultivate, strengthen and cherish it now, for it is
the only part of us
that will follow us to the throne of God and continue
with us throughout
Eternity.

Thought for the day:
Remember, when the world pushes you to your knees,
you're in the perfect position to pray.

Being happy doesn't mean everything's perfect. It means you've decided to
see beyond the imperfections!

ரசித்த கவிதைகள்..